Մայրենիից թարգմանություն, ռուսերենից հայերեն

Два друга

Современная притча

Однажды два друга поспорили, и один из них дал пощёчину другому. Последний, чувствуя боль, но ничего не говоря, написал на песке:

— Сегодня мой самый лучший друг дал мне пощёчину.

Они продолжали идти, и нашли оазис, в источнике которого решили искупаться. Тот, который получил пощёчину, стал тонуть, но друг его спас. Когда он пришёл в себя, написал на камне: «Сегодня мой самый лучший друг спас мне жизнь».

Тот, кто дал пощёчину и который спас жизнь своему другу спросил его:

— Когда я тебя обидел, ты написал на песке, а теперь ты пишешь на камне. Почему?

Друг ответил:

— Когда кто-либо нас обижает, мы должны написать это на песке, чтобы ветры могли стереть это. Но когда кто-либо делает что-либо хорошее, мы должны выгравировать это на камне, чтобы никакой ветер не смог бы это стереть.

Թարգմանություն

Երկու ընկեր

ժամանակակից առակ

Մի օր եկու ընկեր վիճեցին, նրանցից մեկը մյուսին հարվածեց: Վերջինը ցավ զգալով, բայց ոչ մի բան չասելով գրեց ավազի վրա:

– Այս օր իմ ամենասիրելի ընկերը ինձ ապտակեց:

Նրանք շարունակեցին գնալ և մի օազիս գտան, որի մեջ որոշեցին լողալ: Այն ընկերը, որին ապտակել էին, սկսեց խորտակվել, բայց ընկերը նրան փրկեց: Երբ նա ուշքի եկավ, նա քարին գրեց,

– Այսօր իմ ամենալավ ըները իմ կյանքը փրկեց:

Այն, ով հարվածեց և փրկեց իր ընկերոջ կյանքը հարցրեց,

– Ինչու գրեցիր ավազի վրա, երբ ես քեզ նեղացրեցի, և քարի վրա, երբ փրկեցի:

Ընկերը պատասխանեց:

– Երբ մեզ նեղացնում են, մենք պետք է գրենք ավազի վրա, որ քամին գա և ջնջի այն, իսկ երբ ինչ-որ մեկը ինչ-որ լավ բան է անում, մենք պետք է տաշենք դա քարի վրա, որ ոչ մի քամի չկարողանա այդ ջնջել: